_
 |
JA PIER... — Ładny widoczek. — Ładny. — Fajnie się dymek unosi. — Przyjdziesz jutro zrobić podobne? — Pewnie! — Mam nadzieję, że zaraz nie wyjdzie ktoś ważny i nie każe niefotografować. — Dobry wieczór. — Dobry. A po co to? — Tak, dla siebie. — Aha. — Ile naświetlasz? — Pięć minut. — Dym się ładnie rozwiewa. — I tak go nie będzie widać. Tych facetów też nie. — A światła samolotu? — Pewnie lekko. Nikt nie zauważy. — Ja pier... bateria mi siadła. — Po jednym zdjęciu? — Tak. Za zimno jest. Naciskam spust i kupa. W instrukcji napisali, źe to normalne. — Kiszka. — No - poczekaj zmienię. — Masz zapasowe? — Tak. Kużwa jak zimno. — Ja pier... — Co? — Wypadły mi. — W to siano? — W błoto. — Chyba widzę jedną. — Małe gówna. Poczekaj. Jest druga. Co za dzień. — Zmieniłeś? — Yeap! — Ja pier... — Co? — Wężyk puszcza. Nie przytrzymałem spustu - klatka do wywalenia. — Naciskaj mocniej. — Naciskam. Kur... - następna. — Jeszcze mocniej. — Napieram jak mogę. — Tylko z uczuciem. — Co za pier... wieczór. Kolejna do kosza. Pieprzony wężyk. — To z zimna. — Ja pier... — Co tym razem? — Znowu się przyblokował. — Dziwny jakiś ten aparat. — Dobra starczy na dzisiaj. — To zrobileś coś czy nie? — Tylko za pierwszym razem. — Ja pier... Kur... — Co?! — Końcówka od statywu została w krzakach za siatką. Co się ryjesz? — Nie ryję. Poważny jestem. — Jasne. — Masz? — Mam, przykleję w domu, chodź. — Ja pierd... — Po co się wywracasz? — Specjalnie się potknąłem o szynę żeby zapewnić ci rozrywkę. Może wystarczy przygód na dzisiejszy wieczór? — Ja pier... — Co?! — Zacisk od nogi mi w statywie pękł. Wszystkie niekorzystne sytuacje opisane powyżej nie są fikcyjne i wydarzyły się naprawdę.
|
